Wigilia

Les fêtes de Noël sont un moment privilégié, un moment magique que chacun de nous associe différemment. Comme vous le savez, en Pologne, ces fêtes revêtent une signification particulière. Elles sont notamment importantes pour les enfants, qui se souviendront toute leur vie de leur atmosphère familiale et des traditions qui y sont associées. Mais surtout, la vigile de Noël (Wigilia en polonais - prononcez viguilia) est certainement la période la plus solennelle et touchante de l’année, le moment culminant de l’Avent dans les familles chrétiennes.

La vigile de Noël

  Tout d'abord, il convient de prêter attention au fait que la veille de Noël n'est pas un jour férié, ce qui signifie qu'il ne s'agit pas d'un jour de congé officiel. Néanmoins, de nombreuses entreprises décident de raccourcir cette journée de travail afin que les salariés puissent passer plus de temps avec leur famille, car dans les coutumes et traditions polonaises, c'est - à commencer par le réveillon festif - un jour célébré comme un jour de fête et en général considéré comme le jour le plus familial de l'année.

  Les origines de la vigile de Noël se sont renouvelées dans les premiers siècles du christianisme. Le mot vigile de Noël vient du latin « vīgĭlĭa », qui signifie veille, garde de nuit. À l’époque, déjà à la veille de chaque grande fête religieuse, les fidèles observaient le jeûne et priaient ensemble la nuit, en attendant la célébration de cette fête. En Pologne, bien que la vigile de Noël ait commencé à être célébrée peu de temps après l'adoption du christianisme, elle n'est devenue une tradition qu'au XVIII^e siècle. Il fut alors décidé que ce jour serait le jour qui déciderait du cours de toute l’année à venir. Il fallait donc vivre cette journée dans l’harmonie, la paix et faire preuve de la plus grande bienveillance envers les autres.

  Quelques jours avant Noël, c'était le chambardement dans les chaumières et les manoirs. Toute la maisonnée était nettoyée de fond en comble. Des gerbes (de blé, de seigle, d'orge, d'avoine) étaient symboliquement placées aux quatre coins de la pièce, censées fournir de la nourriture aux hommes et aux animaux durant toute l'année. Aujourd'hui encore, sous la nappe blanche de la table du réveillon de Noël - principalement à la campagne - une poignée de foin sera déposée en souvenir de la naissance du Divin Enfant sur la paille d'une modeste étable.

  Actuellement, avant Noël, il règne une atmosphère particulière et magique dans tout le pays. Dans les rues, on peut voir de magnifiques décorations et des lampes multicolores scintillantes, des sapins, parfois le Père Noël... Certaines maisons, certains balcons sont également illuminés. Au-dessus de la porte est souvent accrochée une branche de gui qui, selon la tradition, était censée apporter la prospérité à toute la maison.

  La veille de Noël, selon la tradition populaire polonaise, a son propre rituel riche, dérivé des célébrations préchrétiennes antérieures du solstice d'hiver. L'élément le plus important est le réveillon de Noël, une affaire strictement familiale, même si, en dehors des parents, vous pouvez parfois inviter des personnes vivant seules.

Tradycje i obrzędy świąteczne w Polsce

Święta Bożego Narodzenia to wyjątkowy czas, to magiczny czas, który każdy z nas kojarzy inaczej. Jak wiadomo, w Polsce Święta te mają szczególne znaczenie. Są szczególnie ważne dla dzieci, które atmosferę rodzinnych świąt oraz związane z nimi tradycje zapamiętają na całe życie. Jednak to przede wszystkim Wigilia jest z pewnością najbardziej uroczystym i wzruszającym okresem w roku, kulminacyjnym momentem Adwentu w rodzinach chrześcijańskich.

Wigilia

  Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na fakt, że Wigilia nie jest świętem państwowym, co oznacza, że nie jest dniem urzędowo wolnym od pracy. Niemniej jednak wiele firm decyduje się skrócić ten dzień pracy, aby pracownicy mogli spędzić więcej czasu z rodziną bo w polskiej obyczajowości i tradycji jest - począwszy od uroczystej kolacji - dniem obchodzonym świątecznie i powszechnie uważanym za najbardziej rodzinny dzień w roku.

  Geneza Wigilii odnowiła się w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Słowo wigilia pochodzi od łacińskiego „vīgĭlĭa”, co oznacza czuwanie, straż nocną. Już wówczas, w przeddzień każdego większego święta religijnego, wierni przestrzegali postu i wspólnie modlili się w nocy, czekając na obchody tego święta. W Polsce, choć Wigilię zaczęto obchodzić wkrótce po przyjęciu chrześcijaństwa, to tak naprawdę weszła ona w tradycję dopiero w XVIII wieku. Uznano wówczas, że będzie to dzień, który zadecyduje o przebiegu całego nadchodzącego roku. Trzeba było zatem przeżyć ten dzień w zgodzie, spokoju i okazywać innym jak największą życzliwość.

  Na kilka dni przed Bożym Narodzeniem w chatach i dworach panowało zamieszanie. Całe gospodarstwo zostało wyczyszczone od góry do dołu. W czterech rogach pomieszczenia symbolicznie ułożono snopy (pszenicy, żyta, jęczmienia, owsa), które miały zapewnić pożywienie ludziom i zwierzętom przez cały rok. Pod białym obrusem wigilijnego stołu do dziś – głównie na wsi – złoży się garść siana na pamiątkę narodzin Boskiego Dzieciątka na słomie skromnej stajni.

  Obecnie, przed świętami, w całym kraju panuje szczególna, magiczna atmosfera. Na ulicach można zobaczyć wspaniałe dekoracje i mieniące się wielobarwne lampy, jodły, czasem Świętego Mikołaja... Niektóre domy, niektóre balkony są również oświetlone. Często nad drzwiami zawieszana jest gałązka jemioły, która według tradycji miała zapewnić dobrobyt całemu domowi.

  Wigilia, zgodnie z popularną polską tradycją, ma swój bogaty obrzęd, wywodzący się z wcześniejszych, przedchrześcijańskich obchodów przesilenia zimowego. Najważniejszym elementem jest wigilijna kolacja – stricte rodzinny, nawet jeśli oprócz rodziców można czasem zaprosić osoby mieszkające samotnie.